Zawartość kursu
Obszar uzupełnienia zabudowy – OUZ
Narzędzia tworzenia i weryfikacji OUZ
0/3
Narzędziownik APP – Dokumentacja

Weryfikuj optymalizację OUZ

Narzędzie weryfikuje wynik optymalizacji obszarów uzupełnienia zabudowy (OUZ) względem warstwy OUZ pierwotny i granicy aktu planistycznego. Uruchamia prosty dialog wyboru warstw, wykonuje zestaw testów jakościowych i przestrzennych, a na końcu prezentuje raport z listą kontroli oraz – w razie błędów – dodaje do projektu warstwy pomocnicze wskazujące problemy.

Okno wyników walidacji

Wymagania wstępne

  • Aktywna tj. zaznaczona warstwa wektorowa zawierająca wynik optymalizacji OUZ (to ona będzie kontrolowana).
  • W projekcie muszą istnieć warstwy, których nazwa zawiera odpowiednio ciąg „uzu” (OUZ pierwotny) oraz „akt” (granica aktu).
  • Poprawność geometrii i topologii powinna być wcześniej sprawdzona natywnymi narzędziami QGIS np. Sprawdzanie geometrii.

Przebieg pracy

  1. Warstwa kontrolowana: zaznacz warstwę, która ma być kontrolowana i uruchom narzędzie.
  2. Wybór referencji: okno dialogowe pozwala wskazać:
    • OUZ pierwotny – lista warstw zawierających w nazwie „uzu”
    • Granica aktu – lista warstw zawierających w nazwie „akt”
    • MPP [ha]Maksymalna Powierzchnia Powiększenia w hektarach (można wykonać weryfikację bez tej wielkości)
      Okno parametrów kontoli
  3. Wtyczka wykona analizy przestrzenne i atrybutowe: wykonywany jest zestaw testów opisany poniżej.
  4. Raport końcowy: otwierane jest okno wyników. W razie problemów narzędzie dodaje do projektu warstwy pomocnicze z błędnymi obiektami.

Zakres kontroli

  • Obiekty bez geometrii: sprawdzenie, czy w warstwie kontrolowanej występują rekordy z $geometry IS NULL.
  • Powierzchnia ≤ 0: wykrycie obiektów o nieprawidłowej powierzchni $area ≤ 0.
  • Położenie w granicach aktu: części obiektów wychodzących poza APP są wyodrębniane do warstwy ouzopt_poza_app.
  • Kontakt z OUZ pierwotnym: dla każdego obiektu weryfikowana jest:
    • część wspólna z OUZ pierwotnym (intersection > 0),
    • styk krawędziowy (touches),
    • alternatywnie: odległość ≤ tolerancja (geograficzne: 1e-7, metryczne: 0.001 m).

    Obikety z brakiem kontaktu trafiają do warstwy ouzopt_bez_kontaktu_z_pierwotnym_ouz.

  • Styk między obiektami OUZ (wewnątrz warstwy): wykrywa obiekty stykające się wspólną granicą. Wyniki trafiają do warstwy obiekty_ouzopt_ze_wspolna_granica.
  • Ciągłość oznaczeń: analiza pola oznaczenie pod kątem ciągłości liczb porządkowych. Zgłaszane są ewentualne braki w sekwencji.
    Funkcjonalność została zaproponowana przez Krystiana Puzdrakiewicza.
  • Kontrola powierzchni (MPP):
    • Powierzchnia OUZ po optymalizacji (A) – suma pól obiektów kontrolowanej warstwy.
    • Powierzchnia dodana ponad OUZ pierwotny (B) – suma pól różnicy kontrolowana − OUZ pierwotny; liczone części poza pierwotnym OUZ trafiają do warstwy ouzopt_poza_pierwotnym_ouz.
    • MPP – wartość zadana w dialogu; raport wskazuje, czy powierzchnia dodana poza OUZ Pierwotnym jest mniejsza lub równa MPP oraz oblicza procent wykorzystania MPP. 
      • MPP = 0 ha: każde powiększenie poza OUZ pierwotny jest naruszeniem.
      • MPP > 0 ha: raport wskazuje procent wykorzystania (B/MPP). Wynik zielony, gdy B ≤ MPP; czerwony, gdy B > MPP.

Warstwy pomocnicze dodawane do projektu w wyniku analizy

  • OUZ KONTROLA/ouzopt_poza_app – fragmenty OUZ znajdujące się poza granicą aktu.
  • OUZ KONTROLA/ouzopt_bez_kontaktu_z_pierwotnym_ouz – obiekty bez styku lub części wspólnej z OUZ pierwotnym.
  • OUZ KONTROLA/obiekty_ouzopt_ze_wspolna_granica – obiekty stykające się wspólną granicą.
  • OUZ KONTROLA/ouzopt_poza_pierwotnym_ouz – części przekraczające OUZ pierwotny użyte w kontroli MPP.

Komunikaty i ostrzeżenia

  • Brak aktywnej warstwy na starcie – informacja i przerwanie.
  • Brak kandydatów „uzu” lub „akt” – ostrzeżenia w pasku wiadomości QGIS.
  • Nieudane zbudowanie unii granicy aktu lub OUZ pierwotnego – komunikat krytyczny i przerwanie.
  • Ostrzeżenie pre-check o konieczności uprzedniego czyszczenia geometrii/topologii.

Dobre praktyki

  • Przed weryfikacją uruchom Sprawdzanie geometrii oraz Sprawdzanie topologii i usuń błędy.
  • Upewnij się, że nazwy warstw referencyjnych zawierają czytelne frazy („uzu”, „akt”), aby dialog mógł je odfiltrować.
  • Trzymaj wyniki kontroli w grupie OUZ KONTROLA, aby łatwo je przeglądać i usuwać przy kolejnych iteracjach.